İzahlı lüğət

CIRIQ sif. 1. Bir və ya çox yerdən cırılmış, yırtılmış, parça-parça olmuş; yırtıq. Cırıq paltar. Cırıq çəkmə. Cırıq örpək. - [Nənəxanım] bir də geri qayıtdı, əsnəyə-əsnəyə dalına bir çirkli və cırıq yorğan salıb oturdu. Çəmənzəminli. [Dərviş:] Ruqiyyə bir köhnə keçə üstündə, bir köhnə cırıq kilimdə yatırdı. A.Divanbəyoğlu. // is. Cırılmış, sökülmüş, yırtılmış yer. Köynəyin cırığını tikmək. 2. Bitişmiş yara yeri. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!