ÇİRKis. [fars.] 1. Natəmizlikdən, vaxtlı vaxtında yuyulmamaqdan bədəndə, paltarda və s.-də əmələ gələn xoşagəlməz ləkə qatı; kir. Paltarın çirkini yumaq. - Armud ağacının dibində palaz salınıb və üstündə çirkdən qaralmış samovar qaynayırdı. Çəmənzəminli.
// sif. Çirkli, çirki olan, kirli. Çirk köynək. Çirk yaylıq. Bax irin. Yaranın çirki. □ Çirk eləmək - irinləmək. Yara çirk elədi. Paylaşın - Hamı bilsin
|