İzahlı lüğət

ÇOPUR is. Çiçək xəstəliyindən üzdə qalan kələ-kötür, nahamarlıq, dəlmə-deşik. Gülbadamın çopuru dərin olsaydı da, üzünü eyibli etməzdi, çünki onun böyük, ala, uzunkirpikli gözləri üzünün tamam eybini örtürdü. N.Nərimanov. // Sifətində belə kələ-kötür, dəlmə-deşik olan adam. [Kərbəlayı Nəbi:] Dünyanın çopuru elə mənə qalmışdı. S.S.Axundov. // Sif. mənasında. [Bağban:] Piltəbığ adamdı, bir az çopurdu; Üzünə baxanda bağrım qopurdu. S.Rüstəm. Rota komandiri gəlib çıxdı. Bu, boyca gödək, çopur, gursəsli Zaman idi. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!