İzahlı lüğət

COŞMAQ f 1. Şiddətlənmək, çox güclənmək, gurlamaq, tüğyan etmək; daşmaq, kükrəmək (təbiət hadisələri haqqında). Tufan getdikcə coşur. Dəniz coşmuşdu. - Bu çaylar coşar indi; Qaynayıb daşar indi; Gözüm dağlarda qalıb; Yar gəlib aşar indi. (Bayatı). Kükrəsin şəlalə; Coşsun, çağlasın; Dağların ərköyün balasıdır o. N.Xəzri. ..Dəniz Ümidin xəyalları kimi coşub çaxnaşırdı. B.Bayramov. // məc. Qızışmaq, qaynamaq, cuşa gəlmək. ..Məhəbbət coşdu, məni bürüdü, “Ruqiyyə, Ruqiyyə ” dedirtdi. A.Divanbəyoğlu. [Qubernator:] İnsan qan yığdıqca coşar, qan verdikcə susar. C.Cabbarlı. məc. Özündən çıxmaq, hirslənmək, qızışmaq, qəzəblənmək. Coşub, qabağım saxlamaq mümkün deyil. Niyə belə coşmusan? Tahir istər-istəməz təmkinini pozaraq coşdu. S.Rəhimov. [Usta:] Ay arvad, ay Gülpəri, coşma görək, axır nə olub ki? M.Hüseyn. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!