COŞQUNsif. 1. Coşmuş halda olan; qızışmış.
Bütün gücü, şiddəti ilə təzahür edən; güclü, gur, şiddətli; təlatümlü. Coşqun sel. Saz o qədər məharətlə çalınırdı ki, nəğmə coşqun sular kimi axıbyayılırdı. A.Şaiq. Coşqun Xəzər oynar ayaqlarında; İşıq saçan nefti torpaqlarında; Tarixlərin qızılyarpaqlarında; Dadlı-dadlı sözləri var ölkəmin. C.Cabbarlı. məc. Qızğın, güclü, şiddətli, hədsiz. // məc. Ehtiraslı, qızğın, atəşin, həyəcanlı. Coşqun nitq. Coşqun baxışlar. // məc. Dəliqanlı. ..Professor bu aramsız, diribaş, coşqun gəncdən çox şey gözləyirdi. M.Rzaquluzadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|