CÖVR-CƏFAis. [ər.] klas. B ax cövr. Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi. Nəsimi.
Ey bivəfa, məni cana yetirdin; Bunca cövrü cəfa birdən olurmu? Q.Zakir. □ Cövr-cəfa etmək (eləmək) - zülm etmək, əzab vermək, incitmək. Hər qədər eyləyəsən cövrü-cəfa; Mən sənə eyləməzəm qeyri-vəfa. S.Ə.Şirvani. Paylaşın - Hamı bilsin
|