İzahlı lüğət

DAĞDAĞAN is. bot. 1. Bərk oduncağı olan, meşələrdə bitən bir ağac və ya kol. Dağdağan ağacının noxud iriliyində olan şirin meyvəsi. Köhnə məişətdə: dağdağan ağacından qayrılaraq, guya pis gözdən qorumaq üçün uşağın papağına bənd edilən, yaxud bəzi ev heyvanlarının boynundan asılan şey. Papağına dağdağan tikmək. Dananın boynuna dağdağan asmaq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!