DƏBƏRİŞMƏKf 1. Tərpəşmək, tərpəşməyə başlamaq (çoxları haqqında). Bu qədər qışqırığa durdu qonum-qonşu tamam; Dəbərişməz də, veribdir, deyəsən, can, ölüb...ə! M.Ə.Sabir. Paşa duruxub üzünü dəbərişməkdə olan adamlara tutdu. S.Rəhimov.
2. Biz-biz durmaq (tük haqqında). Hacıyev cəbhədə olduğu bu aylar ərzində hələ tükünün dəbərişdiyi, biz durduğu olmamışdı. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin
|