İzahlı lüğət

DƏC is. məh. 1. Bir yerə yığılmış arpa, buğda və s.-yə əl toxunmasın deyə, onu nişanlamaq üçün taxtadan və s.-dən qayrılan iri möhür (nişan). Xırmana qayıtdıqda hamını heyrət aldı. Doğrudan da, ehram buğdanın dəci pozulmuşdu. M.İbrahimov. □ Dəc eləmək - bütövləmək, ağzınacan doldurmaq, ləbələb etmək. Dəc qalmaq - bütöv qalmaq, toxunulmamış qalmaq. ...Sirkə ağzı tıxaclı, dəc qalıb stolun üstündə. C.Məmmədquluzadə. Taxılı yaxşı döysün deyə, vəlin altına vurulan xırda çaxmaq daşları və ya dəmir parçaları. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!