DƏMYƏ1. is. k.t. Suvarılmayan yer. Bu torpaq dəmyədir.
// Sif. mənasında. Bu yerlərdə əkilən. Dəmyə taxıl. Dəmyə bostan. ..[Bəxtiyarm] çöldə bir qədər dəmyə əkini vardı. S.Hüseyn. Bu il havaların yaxşı keçməsi, tez-tez yağış yağması dəmyələri gömgöy etmişdi. İ.Şıxlı. 2. B ax daşma2. Mən belə dəmyəni yeyə bilmərəm; Dərdimi sərdara deyə bilmərəm. (Mahnı). Paylaşın - Hamı bilsin
|