İzahlı lüğət

DEŞİK is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. - Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab-qaşıq, bir-iki mis qab. C.Məmmədquluzadə. // Boşluq, boş yer. [Tülkü] öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan yuvada yaşamaz, onun yuvasında iki deşik olmalıdır. M.S.Ordubadi. // Cırıq yer, yırtıq yer, deşilmiş yer. Vedrə deşiyindən damır. sif Cırıq, yırtıq, deşilmiş, cırılmış. Deşik kisə. Deşik qazan. Deşik corab. Bir şeyin (məs.: burnun, qulağın və s.nin) dairəvi şəkildə olan içi. Burun deşiyi. Qulaq deşiyi. - Umudyavaşca nəfəs çəkdi və elə bildi ki, toz burnunun deşiklərindən keçib dilçəyindəpalçığa döndü. İ.Məlikzadə. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!