İzahlı lüğət

DİDİŞMƏ 1. “Didişmək”dən f.is. is. məc. Dava, qovğa, çəkişmə, çeynəşmə, boğuşma. İki qardaş arasında olan didişmələr get-gedə uzandı. A.Şaiq. □ Didişmə düşmək - vuruşma, döyüşmə baş vermək, qovğa düşmək; // bir-birinə macal verməmək, boğuşma düşmək, bir-birini didmək, didişmək. [Əmiraslan baba:] Çərçilərin xurcunlarından bir sırıq bafta, ya bir top güləbətin çıxanda qız-gəlin toplaşar, bir didişmə düşərdi ki, gəl görəsən. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!