DİKƏLTMƏKf 1. Dik vəziyyətə gətirmək, dik tutmaq, dik qaldırmaq. [Rüstəm bəy:] Mahmud, Mahmud!.. Başını bir az dikəlt.. N.Vəzirov. Tüfəngimi dikəltdim, havada gəlirkən qolları arasından nişan aldım. A.Şaiq. Atyalını qabartmış, quyruğunu dikəltmiş .. və kişnəyirdi. S.Rəhimov.
2. məc. Ayaq üstə qaldırmaq, araya çıxarmaq, müstəqil hala gətirmək. Paylaşın - Hamı bilsin
|