İzahlı lüğət

DİLƏNÇİ is. 1. Dilənmək yolu ilə dolanan adam; yolçu. [Şamama Cadu:] Doğrusu budur ki, mən dilənçi.. deyiləm. Ə.Haqverdiyev. Pirlər, ocaqlarda Münəvvər xanımın adı gələndə dilənçilər, əlillər qapıya hücum çəkirdilər. Mir Cəlal. // məc. Daim ondanbundan şey istəyən, başqalarında hər gördüyünü istəyən, acgöz adam haqqında. 2. məc. Çox yoxsul, çox kasıb, heç bir şeyi olmayan adam. Yaz əkinçi, qış dilənçi. (Ata. sözü). Həm fəqirəm, həm dilənçi, həm məlik, həm padşah. Nəsimi. Ey mənim yolçu, dilənçi, lüt qardaşlarım! C.Məmmədquluzadə. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!