DİLSİZsif. və is. 1. Dili olmayan, lal.
// məc. Səssiz, cansız. Sanki bütün adamlar daş kimi dilsiz və cansız idi. M.İbrahimov. Nə balıqlar danışırlar; Nə də cansız dilsiz daşlar. M.Seyidzadə. 2. məc. Yazıq, fağır, aciz, müti, sakit, həlim, dinməz (adam). Dilsizlər hərə bir küncdə palçığa bulanmış, aclıqlarından nalə edirlər. N.Nərimanov. Paylaşın - Hamı bilsin
|