İzahlı lüğət

DİMAĞ is. [ər.] Beyin. // məc. Ağıl, şüur. Mey gərçi səfa verər dimağə; Axdığı üçün düşər əyağə. Füzuli. Bu sözlər Tanyaya olduqca təsir etdiyindən, onun qəlbində, dimağında bir dəyişiklik törətdi. A.Şaiq. Murad gözlərini açdı. Ayağa qalxdı, dimağına hücum edən qara fikirləri özündən uzaqlaşdırmaq istədi. S.Hüseyn. □□ Dimagı çağ olmaq - b ax damağı çağ olmaq (“damaq2#”da). Güllər açıldı, dimağı çağ oldu dilbərin; Saqiya, ver badeyi-gülgün ki, çağ olsun dimağ. S.Ə.Şirvani. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!