İzahlı lüğət

DOLAMA1 1. “Dolamaq”dan f.is. sif. Dümdüz olmayan; birbaşa, düz xətlə getməyən, o yana-bu yana burulan, əyri-üyrü, dolanbac. Dolama yol. Dolama cığır. Dolama küçə. - Qaranlıq küçədən sonra yolumuz dolamadır. N.Vəzirov. Dolama yollarla enirkən bəzi yoldaşlarımız vahiməyə düşdü. S.Rüstəm. Tiflisin dolama dar küçəsində; Əlində kamança bir aşıq gedir. M.Rahim. // is. Dönüm, dönüş, döngə. Nəhayət, dağların sərin küləyi əsməyə başladı, artıq şəhərə bir-iki dolama qalırdı. Çəmənzəminli. sif. Burğu şəklində olan, buruq-buruq, vintvari. Dolama boru. Dolama pilləkən. dolama-dolama sif. Əyri-üyrü, döngələri, dolamaları çox olan, tez-tez o yana-bu yana burulan, dolanbac. Dolama-dolama yol. Dolama-dolama daş pilləkənlər; Bir türbə yanına qaldırır bizi. S.Vurğun. Onlar danışadanışa dağın döşündəki dolama-dolama cığırla irəliləyirdilər. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!