İzahlı lüğət

DÖŞƏNMƏK 1. məch. Sərilmək, salınmaq, üstünə salınmaq. Rəxtxabı döşəndi, yatdı hərif; Günbəgündən vücudu oldu zəif.S.Ə.Şirvani. Həyətdə palaz döşənib samovar qurulmuşdu. Çəmənzəminli. Döşəndi süfrə yerə, xonçeyi-pilov gəldi; Qarınlar oldu çırağan o dadlı nemətlə. M.Möcüz. Mağaranın içi yumşaq ağac qabıqları ilə döşənmişdi. A.Şaiq. t-siz. Sərələnmək, yerə sərilmək, yayılmaq, uzanmaq. [Qivami:] Nizami özgə vaxt bu ağacın kölgəsinə döşənib axşama kimi yazardı.. M.Hüseyn. // Torpağa (ayağına) düşüb yalvarmaq. Mən aşıq, ağla barı; Gözlərim, ağla barı! Ayrılıq yəqin oldu; Yar, döşən, ağla barı. Sarı Aşıq. t-li. dan. “Üstə”, “üstünə” sözləri ilə -acgözlüklə, iştaha ilə yeməyə başlamaq. Molla, hərçibadəbad deyib, girir dükana, bir tərəfdən döşənir halvanın üstünə. “M.N.lətif.”. [Şahqulu:] Düyü əldə, yağ əldə, ağaları ver yuxuya döşən plov üstə. N.Vəzirov. t-siz. dan. Qaçmaq, getmək, yüyürmək mənasında. Adamlar piyada, ceyranın dalından döşəndilər. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!