DÖYMƏis. 1. “Döymək”dən f.is.
Quru meyvə tozu (poroşoku). xüs. Döymə üsulu ilə mis, dəmir və s. üzərində salınmış naxış, şəkil. Buğda yarmasından bişirilən xörək. Döymə qışda yeyilən xörəkdir. - Qışda döymə, yayda döyməc. (Məsəl). Döyülmüş və ya toxmaqla əzilmiş ət. məh. Doğranmış qabıq, ya yarpaq (malqara yemi). Nərd oyunlarından birinin adı. Dəridə iynə ilə yazılmış yazı və ya çəkilmiş şəkil; tatuirovka. Paylaşın - Hamı bilsin
|