DÜBEYTis. [fars. dü və ər. beyt] ədəb.
İki beytdən ibarət olan lirik şeir forması. 2. Saz (aşıq) havalarından birinin adı. Dübeyt oxumaq. - Aşığın çaldığı bir dübeyt dərhal onu mütəəssir edir. O. Sarıvəlli. Paylaşın - Hamı bilsin
|