DURzərf [fars.] klas. Uzaq, uzaq məsafədə olan.
□ Dur etmək (eyləmək) - uzaqlaşdırmaq. Cənnəti-vəslindən, ey canım, məni dur eyləmə. Xətayi. Dur olmaq - uzaqlaşmaq. Məzur tut, ey əziz, məzur! Mən qəsd ilə səndən olmadım dur. Füzuli. Qalxız başını, fikrü-xəyalatdan ol dur. C.Cabbarlı. Paylaşın - Hamı bilsin
|