DÜYMƏKf. 1. Kəndirin, ipin və s.-nin bir yerini ilmək halına salmaq; ilgəkləmək, düyünləmək, düyün halına salmaq. [Cahandar ağa] Yəhəri atın belinə qoydu. Qarınaltı qayışları möhkəm çəkdi, üzəngini, yüyəni yoxladı, dal tərəfə keçib atın quyruğunu düydü. İ.Şıxlı.
2. məc. Bağlamaq, calamaq. Bu sualları bir-birinin ucuna düyə-düyə (z.) Güldanə özünü kəndin girəcəyində gördü. Ə.Vəliyev. □□ Qaşlarını düymək - bax qaşlarını düyünləmək (“düyünləmək”də). Nəcəf qaşlarını düyüb kluba getdi. M.İbrahimov. Yumruğunu düymək - bax yumruğunu düyünləmək (“düyünləmək”də). Paylaşın - Hamı bilsin
|