DÜZÜis. Doğrusu (bəzən “sözün” sözü ilə birlikdə). Eşitginən Koroğlunun sözünü; Mən bilirəm əyrisini, düzünü. “Koroğlu”. Sözün düzünü desək, Fərman ekskavatorçu olmaq həvəsinə düşəndə bu iş üçün əməllibaşlı dərindən oxumaq lazım gələcəyini bilmirdi. Ə.Sadıq. Amma Bayram kişi mübaliğə etmir, düzünü deyirdi. M.Rzaquluzadə.
// Ara söz kimi - açıq desək, doğrusunu desək. Düzü, mənə bu, şübhəli gəlir. Düzü, biz ondan narazıyıq. Paylaşın - Hamı bilsin
|