İzahlı lüğət

ƏBƏS sif. [ər.] 1. Nahaq, bihudə, faydasız. // Zərf mənasında. Bəslərəm can kimi, ey sevgili sərmayə, səni; Etmərəm sərfəbəs məscidə, mollayə səni. M.Ə.Sabir. □ Əbəs yerə - 1) nahaq yerə, boş yerə; lüzumsuzcasına, faydasızcasına. Əbəs yerə əlləşdim. Əbəs yerə xərcə düşdüm. - [Hacı Nuru şair:] ..Amma sən əbəs yerə özünü saldın qalmaqala. M.F.Axundzadə. Könül, əbəs yerə üzmə canımı; Sonaların əhdə olmaz vəfası. Q.Zakir. [Pərzad:] Əbəs yerə, Yusifi bəy, arvad sözünə inanma. N.Nərimanov; əsassız, səbəbsiz, ciddi səbəb olmadan. Əbəs yerə əsəbiləşmək. 2. Xəbər şəkilçisi ilə: əbəsdir - nahaqdır, faydasızdır, xeyri yoxdur, nəticəsi yoxdur. Bütün zəhmətlərin əbəsdir. - Söylədi tülkü: - Əbəsdir bu xəyal; Məndən ol mərhəməti etmə sual. A.Səhhət. əbəs-əbəs zərfi Nahaq yerə. Əbəs-əbəs neçin qaçırsan məndən; Mən ki zalım, adamyeyən deyiləm. M.P.Vaqif. Gül dilləndi: “Salmayın səs; Danışmayın əbəsəbəs”. M.Dilbazi. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!