ƏCNƏBİ[ər.] 1. sif. Başqa xalqa, millətə mənsub olan; xarici. Əcnəbi mallar. Əcnəbi dillər. Əcnəbi ölkələr. - Həmədan yenə də əcnəbi casuslarının yuvasına çevrilmişdi. M.S.Ordubadi.
2. is. Başqa ölkənin vətəndaşı, təbəəsi; xarici. Əcnəbilərə məxsus mehmanxana. Hacı Mirzə Həsən ağa müctəhidin gözünün qabağında minlərcə müsəlman övrət-uşaqları .. əcnəbilərin evində gizləniblər. C.Məmmədquluzadə. Əcnəbi yenə çamadanı [Məşədi Əsgərə] verməyib, təcilən .. vağzaldan şəhərə çıxdı. S.M.Qənizadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|