İzahlı lüğət

ƏDİB is. [ər.] 1. Yazıçı, nasir. Azərbaycan ədibləri. - Möhtərəm ədibimiz ingilislərin imlasının adını qoyur “əcib”, amma bizim imlaya heç olmasa “bir az əcib” də demək istəmir. C.Məmmədquluzadə. Ziyafətdə şair və ədiblərin, ordu ilə gedənlərin özləri və ailələri iştirak edirdi. M.S.Ordubadi. // Ədəbiyyatla məşğul olan adam, ədəbiyyatşünas, ədəbiyyat mütəxəssisi. // Mühərrir. Ədib Mirzə Melkum xan “Qanun” ruznaməsində başdan belə yazır ki: “Mən sözümü o kəslərə yazıram ki, adamdırlar “. Məmmədquluzadə. Gəncədə bir ədibibiəmsal; Bir qəzet açdı, adı “Istiqbal”. Ə.Nəzmi. klas. Ədəbli, tərbiyəli. Məcnun dedi: Ey ədibi-kamil; Divaneyi-eşq olurmu aqil? Füzuli. Necə kim bir ədibi-mümtazın; Dərsihikmət ədası tərbiyədir. M.Ə.Sabir. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!