ƏHSƏNnida [ər.] 1. Bəyənmə, tərif bildirir - afərin! barakallah! eşq olsun! Əhsən sənə, ey vətənin qəhrəman oğlu! Əhsən onu yaradan əllərə! Əhsən bu kəlama! - Hər ildə müsəlman edə gər bunca tərəqqi; Bir az keçər aləm deyər: - Əhsən, belə millət! Ə.Qəmküsar. [Səfər bəy:] Əhsən! Yaxşı sudur, Qənbərqulu! B.Talıblı. Kimsə yerindən dedi: - Bu ağıllı təklifidir. Əhsən bu kəlama.. Ə.Vəliyev. □ Əhsən demək (oxumaq) - tərifləmək, afərin demək, bəyənmək. Hamı sənə əhsən deyər. - Gül rüxsarın əhsən deyib bülbülə; O çeşmi-xumarın yadıma düşdü. “Abbas və Gülgəz”. O, tamaşa günü anasını aparıb zalda oturdacaqdı ki, baxıb oğlunun göstərdiyi məharətə əhsən desin. S.Rəhman. Ətri gözəl, təzə balın; Baxan kimi xoş dadına; Bir ağızdan əhsən dedi; Hamı onun ustadına. M.Dilbazi.
Bəzən əks mənada işlənir. [Gəray:] Əhdi, ilqarı nə tez qırdın sən? Adına bu yaraşarmı, əhsən! A.Şaiq. Paylaşın - Hamı bilsin
|