ƏMRİ-VAQE is. Olmuş, olub bitmiş iş. Əmri-vaqe qarşısında qalmaq. Əmri-vaqe qarşısında qoymaq. - Zeynal heç inanmayırdı ki, Mehriban öz çocuqlarından əl çəkə
bilər, fəqət bu, bir əmri-vaqe idi. S.Hüseyn. [Əli:] Din bir əmri-vaqe olaraq, insaniyyətlə bərabər doğulmuş və əsrlərdən bəri dolanbac tarix yollarında onu təşyi edir. Çəmənzəminli. Paylaşın - Hamı bilsin
|