ƏPRİMİŞf.sif. 1. Çürüyüb tökülmüş, çürüyüb didilmiş, didik-didik olmuş. Bəndalı taxt üstündə, tüfəng yanında, Məsmə də oğlu ilə yanaşı, yerdə əprimiş, yamaqlı bir palaz üstündə uzanıb yatmışdılar. Mir Cəlal.
2. məc. Əldən düşmüş, tökülmüş, üzgün. Paylaşın - Hamı bilsin
|