ƏSNƏMƏ“Əsnəmək” dən f.is. Darıxanda adamı əsnəmə tutar. - Əsnəmə, gərnəşmə əl çəkməz, çıxar guya canın; Hansı pünhanındadır bu aşikarın ləzzəti? Ə.Nəzmi. Mövlamqulunun nəfəsi yavaş-yavaş genişlənir, onu əsnəmə tuturdu. S.Rəhimov.
Paylaşın - Hamı bilsin
|