İzahlı lüğət

FASİQ is. [ər.] 1. Günah işlərlə məşğul olan adam; dinsiz. [Quşbazoğlunun] Allahı da, dini də pul, dövlət və zülm idi. Həm də çox hiyləgər və fasiq adam idi. “Qatır Məmməd”. [İbrahim:] Ayağıma dəmir çarıq geyib, əlimə dəmirdən əsa alıb, tamam Yer üzünü dolanıb deyəcəyəm: - Ağa adını müctəhid qoyub, amma yalançıdır, fasiqdir. Ə.Haqverdiyev. 2. Məlun, böhtançı, fitnəçi, araqarışdıran. [Din alimlərinin xüsusiyyəti:] Yaxşı ad qazanmaqda şöhrət tapmalı, fasiq adamı günah üstündə, xüsusilə, xalq içində danlamamalıdır. “Qabusnamə”. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!