FUZULis. və sif. [ər. “fəzl” söz. cəmi] Uzunçu, çoxdanışan, naqqal, artıq sözlər danışan. Füzulu saldılar cəhənnəmə. Dedi:
Odunu yaşdır. (Ata. sözü). Sən qulaq as, əzizim, olma füzul; Hər nə kim, mən desəm, sən eylə qəbul. S.Ə.Şirvani. Paylaşın - Hamı bilsin
|