GERÇƏK1. zərf Doğru, düz, həqiqi. Zülfünə zülməti-dövran dedilər, gerçək imiş; Ləbinə çeşmeyi-heyvan dedilər, gerçək imiş. S.Ə.Şirvani. // Həqiqətən, əslində. Sən ki bir əqrəb imişsən gerçək; Bu zəhərlər, bu tikənlər nə demək? S.Vurğun. □ Gerçək olmaq, gerçəyə çıxmaq - həqiqət olmaq, doğru olmaq, düz çıxmaq. Lidiya bu sözlərin, elə günü sabah gerçəyə çıxacağına qətiyyən inana bilməzdi. Ə.Əbülhəsən.
2. sif. Həqiqi, düz, doğru (yalan əksi). Gerçək söz. // İs. mənasında. Gerçəyini demək. Paylaşın - Hamı bilsin
|