GƏRMƏK1 f. Gərilmiş hala gətirmək, dartmaq, tarım etmək, açmaq. Qarğa döşünü gərməsə qaz olmaz. (Ata. sözü). Qulac qollarımı gərrəm; Meydanda hünər göstərrəm. “Koroğlu”. ..Leyləkhər iki qolunuyana gərib var gücü ilə bir də gərnəşdi.. S.Rəhimov.
Qanad gərmək - qanadlarını bütünlüklə açmaq, uzatmaq. Tərlan genişlik sevər; Göylərdir onun yeri; Qanad gərsin, dolaşsın; Sonsuz mavilikləri. R.Rza. // Obrazlı təşbehlərdə. Hər tərəfdə əsrarəngiz bir sükut qanad gərmişdi. M.Hüseyn. Ölüm müdhiş qanadını uşağın üstünə gərmişdi. Mir Cəlal. // Bir şeyi uclarından və ya kənarlarından çəkərək düz hala gətirmək. □□ Sinə gərmək - çətinlikdən çıxmaq, qalib gəlmək. Təzə bəlalara biz sinə gərdik; Istiqbal milləti sevindirmədi. B.Vahabzadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|