İzahlı lüğət

GÖNÜQALIN sif. 1. Dərisi kobud, qalın olan. 2. məc. Heç bir şeydən mütəəssir olmayan, heç bir şey kar etməyən; kobud, qanmaz. Gönüqalın adam. - [Süsənbər Səməndərə:] ..Istəyirəm ki, sənin o gönüqalın qayınatanın qarnına möhkəm bir ağrı dola.. B.Bayramov. // Is. mənasında. [Cəlal:] ..Aləmi xarablayan belə gönüqalınlardı da.. M.Ibrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!