İzahlı lüğət

GÖVŞƏK 1. B ax gövşəyən 1-ci mənada. Gövşək heyvanlar. 2. is. Heyvanlarda: ağız. [Dəvə] çörəyi yerdən götürdü; Yavaş-yavaş gövşəyinə gətirdi. Q.Zakir. □ Gövşək çalmaq (vurmaq) b a x gövşəmək. Qoyun gövşək vurur. Inəklə öküz güney otundan yeyib yatır, şirin gövşək çalanda Ataşın da xəyalı öz atını çapırdı. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!