GÖZÜBAĞLIsif. və zərf 1. Gözləri bağlanmış, sarınmış halda (olan). Əsiri gözübağlı gətirdilər.
2. məc. Heç bir şeydən xəbəri olmayan, bilikcə, zehni inkişafca, mədəniyyətcə geri qalmış (gözüaçıq əksi). Gözübağlı qalmaq. [Ataşa] elə gəlirdi ki, Mürsəl gözübağlı, biliksiz bir kənd uşağıdır. Ə.Vəliyev. [Vahid:] Anam-atam bu vaxtadək məni, demək olar ki, gözübağlı saxlayıblar.. İ.Hüseynov. Paylaşın - Hamı bilsin
|