İBADƏTKARis. və sif [ər. ibadət və fars. ...kar] İbadət edən, səcdə edən, səcdəedici. [Ərən:] Mariqeri diz çökərək Sfinks heykəlinin üst səkisində oturan bir qızın ayaqlarını qucuyub ibadətkar bir vəziyyət almışdı. Çəmənzəminli.
Paylaşın - Hamı bilsin
|