İzahlı lüğət

İFRİT is. [ər.] 1. İblis, şeytan, cin. [Padşah:] Yalan danışma, ifrit, sən bilməyirsən, mən bilirəm. Ə.Haqverdiyev. 2. Çox sərt, amansız, qəddar adam haqqında. □ Ifrit kəsilmək - bərk acıqlanmaq, amansız olmaq, qəzəblənmək. O gün Dursun ifrit kəsilmişdi. A.Şaiq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!