İRİŞMƏK1f Çatmaq, yetişmək. Bahar oldu, açıldı yüzündən pərdə gülzarın; Irişdi qönçənin dövrü, zamanı qalmadı xarın. Nəsimi. Doğulduğu gecədən irişincə bu günə; Yollarda yonca kimi böyüdü öz-özünə. Ə.Cavad.
Paylaşın - Hamı bilsin
|