İzahlı lüğət

İŞGİL2 is. 1. Zənn, şübhə, güman. Çətinlik, maneə, əngəl, çətin vəziyyət. Işgildən çıxmaq. □ İşgil olmaq (törətmək) - mane olmaq, əngəl yaratmaq. Işgil törətmək onun köhnə peşəsidir. İşgilə düşmək - çətinliyə, çətin vəziyyətə düşmək. İşgilə salmaq - əngələ salmaq. Ol badəni kim, əqlimi başdan aparıbdır; Sandın məni, mən sadədili işgilə saldın. Qövsi. məc. Çatışmazlıq, nöqsan, əngəl. [Mirzə Dadaş:] Camaat, görürsünüz ki, bu oğlanın başında bir balaca işgil var. N.Vəzirov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!