İTKİis. 1. İtirilmiş şey. Itkisi olmaq.
məc. Ölüm. Bu böyük itki, bu kədərli faciə bütün qohum-qardaşa .. çox ağır təsir etdi. A.Şaiq. Rəiyyət Rüstəmin ailəsi bu ağır itki üçün .. matəm və yas saxladı. S.Rəhimov. Döyüş zamanı sıradan çıxmış əsgər və ya döyüş sursatı; zayiat. Döyüşdə düşmən çoxlu itki vermişdir. - Tapdıq hələ taqımın başqa nə kimi itkisi olduğunu bilmirdi. Ə.Əbülhəsən. Ziyan, zərər; zay olma, xarab olma. Məhsul toplanışında itkiyə yol verməməli. Təsərrüfatda hər cür itkinin qarşısını almalı. - Əziz görmüşdü ki, soyuqda, qarda, şaxtada yığılan pambığın çox itkisi olur. Ə.Vəliyev. □ İtkiyə düşmək - ziyan çəkmək, zərərə düşmək. Paylaşın - Hamı bilsin
|