İzahlı lüğət

KAMRAN sif [fars.] klas. Kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatan; xoşbəxt, bəxtiyar. Rəvadı bunca çəkim firqətin, axir; Vüsal günləri, ey dust, kamran mən idim.. X.Natəvan. □ Kamran etmək (eyləmək) kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatdırmaq, xoşbəxt etmək. Kamran olmaq - kamına (arzusuna, muradına, məqsədinə) çatmaq, xoşbəxt olmaq. İnan, əlbəttə, bir zaman olacaq; Əhli-eşq onda kamran olacaq. A.Səhhət. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!