İzahlı lüğət

KEÇƏL sif. 1. Baş dərisinin xəstəliyi nəticəsində başının tükü tökülmüş. Keçəl adam. Keçəl uşaq. // Is. mənasında. Başı keçəl olan adam. Keçəl suya gedən deyil. (Məsəl). is. Tüksüz başın vəziyyəti, görünüşü. Uzunsov başının yan tərəfi parıldayan tələbə də utanıb susdu, keçəlinə gülürdülər. M.Hüseyn. □ Keçəl olmaq - b a x keçəlləşmək. məc. Ot bitməyən, çılpaq, daz. Dibində su tapdım - şərbətə bənzər; Keçəl yoxuşların, qozbel diklərin. M.Araz. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!