KƏKƏLƏMƏKf 1. Danışarkən bəzi səsləri qeyri-iradi təkrar edərək çətinliklə danışmaq. Qızı elçilər danışdırırlar ki, görsünlər, qız kar deyil, eşidirmi, lal deyil və kəkələmir. R.Əfəndiyev. // məc. Nə deyəcəyini bilməyib dili çaşmaq, dili söz tutmamaq, qırıq-qırıq danışmaq. Nəsrəddin başlayır kəkələməyə.. “M.N.lətif.” Burada müqəssir kəkələdi və cavab verə bilmədi. H.Nəzərli.
2. Bax kəkələnmək. kəkələyə-kəkələyə zərf Kəkələyərək, dili dolaşa-dolaşa, çaşa-çaşa, dili topuq çalaçala. Nə kəkələyə-kəkələyə danışırsan? -Laçının əmisi kəkələyə-kəkələyə deyirdi. M.Hüseyn. Paylaşın - Hamı bilsin
|