KƏMMAYAsif. [fars. kəm və ər. mayə]
köhn. Mayası az, pulu az; kasıb, yoxsul. Kəmmaya tacir. 2. məc. Ağıldan kasıb, ağılsız, gic. [Bəy:] Doğrudan da belə imiş. Nə kəmmaya adam imişsiniz. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin
|