KƏRAMƏTLİsif. 1. Kəramət sahibi, kəraməti olan; mərhəmətli, xeyirxah, lütfkar.
2. köhn. Möcüzəli, ecazkar. O vaxtdan mənim ağzım olub kəramətli. “M.N.lətif.” Sultanlara, xaqanlara baş əyməyən əsla; Dərviş kəramətli qələndər yenə varmı? Ə.Vahid. Paylaşın - Hamı bilsin
|