İzahlı lüğət

KƏSALƏT is. [ər.] Fəaliyyətsizlik, hərəkətsizlik; ölgünlük, süstlük, əzginlik, kefsizlik. Çox yatmaq kəsalət gətirər. (Ata. sözü). Bu nə heyrət, bu nə xəcalətdir; Səndə, axır, bu nə kəsalətdir? S.Ə.Şirvani. Nə kəsalətlə iş görürsən sən; Niyə bunca ağır hörürsən sən? M.Ə.Sabir. Dağıldı qəmləri, üzləri güldü; Bayaqkı kəsalət tamam töküldü. H.K.Sanılı. Kəsalət basmaq - ağırlaşmaq, süstləşmək, tənbəllik basmaq. Hacı Mirzə Əhməd ağadan ayrılandan sonra məni bir kəsalət basıb, daha cənnəti səyahət etmək həvəsindən düşdüm. Ə.Haqverdiyev. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!