KİLİDLƏMƏ1. “Kilidləmək” dən f.is.
2. B a x qıfılbənd 2-ci mənada. [Muzdur] saz çalmasa da, çalğı tanıyan, havacatdan, gözəlləmədən, kilidləmədən, deyişmədən başı çıxan bir oğlandı. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin
|