İzahlı lüğət

KÖKLÜ-BUDAQLI sif. 1. İri, böyük, inkişaf etmiş, yoğun və qollu-budaqlı. Köklübudaqlı qarağac. Köklü-budaqlı çinar. // zərf mənasında. Kökü və budaqları ilə birlikdə; tamamilə. Maşınla ağacları; Tamam köklübudaqlı çıxardırlar. Orda sən; Cərgə ilə əkərsən. M.Rahim. 2. məc. bax köklü 3 -cü mənada. Köklübudaqlı ailə. - Meşinov bu rayonda hər kəsi gəldi-gedər hesab edər, yalnız özünü köklübudaqlı bir adam sayardı. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!